Narodziny taśmy samoprzylepnej tesa — Hamburg
17 lutego 1936 r. na rynek wchodzi przezroczysta taśma kauczukowa — najnowszy produkt pod chwytliwą nazwą tesa. 25-letni Hugo Kirchberg zgłasza się do pracy w firmie Beiersdorf i postanawia, że zapewni kauczukowej taśmie samoprzylepnej, która w ofercie jego nowego pracodawcy jest wówczas niewiele znaczącą pozycją, spektakularny sukces rynkowy. „K Klebefilm” (taśma samoprzylepna K) jest od początku produkowana w dwóch długościach i sześciu szerokościach oraz wersjach bezbarwnej przezroczystej, żółtej przezroczystej, żółtej powlekanej i czarnej powlekanej. Później pojawiają się kolejne warianty kolorystyczne.
W sytuacji, gdy coraz większe znaczenie zyskuje przemysłowa produkcja żywności i dopuszczalny czas jej przechowywania, klienci chwalą taśmę samoprzylepną K za skuteczne uszczelnianie słoików z dżemem, puszek z pieczywem i ciastkami oraz kartonowych pudełek z suszonymi owocami. Gdy w 1936 r. poprzednik taśmy tesafilm® wchodzi na rynek, Kirchberg wykazuje się znakomitym wyczuciem wymagań potencjalnych klientów. W tym samym roku opracowuje podajnik, który w zmodyfikowanej formie można do dziś spotkać na niemal każdym biurku. Zasadę działania „pojemnika na rolki taśmy samoprzylepnej pokrytej suchym klejem”, objętego patentem o numerze 661115, firma tesa stosuje również w XXI wieku. Produkt jest naprawdę dobry tylko wtedy, gdy cechuje się łatwą obsługą i oczywistymi zaletami.
Opakowanie tesa Klebefilm