Co to jest odporność na odrywanie (i z czym to się wiąże)?

Aby w pełni zrozumieć siłę wiązania, należy rozważyć trzy główne czynniki: wytrzymałość na rozciąganie, odporność na zsuwanie i odporność na odrywanie. Odporność na odrywanie definiuje się jako siłę potrzebną do oderwania taśmy samoprzylepnej od danej powierzchni, elastycznej, gładkiej lub sztywnej. Tę siłę odrywania mierzy się wyłącznie dla szerokości podłoża oklejonego taśmą, przez co tej sile oddziaływania trudniej jest stawić opór. Zrozumienie czynnika odporności na odrywanie jest ważne, ponieważ pomaga w wyborze taśmy odpowiedniej dla danego zastosowania.

Odporność na odrywanie jest ważna w obu rodzajach zastosowań, tymczasowych i stałych. W przypadku zastosowań tymczasowych, odporność na odrywanie musi być na tyle duża, aby zapewnić dobre przyleganie i na tyle mała, aby umożliwić łatwe usunięcie taśmy. Większość taśm maskujących stanowi doskonały przykład taśm oferujących odpowiednią odporność na odrywanie podczas nakładania, przy czym łatwo je później usunąć z powierzchni po użyciu. W przypadku zastosowań tymczasowych należy zawsze pamiętać, że siła wiązania z czasem rośnie. Aby stwierdzić, czy dana taśma nadaje się do określonego zastosowania, mogą być potrzebne odpowiednie testy laboratoryjne.

Przy zastosowaniach trwałych należy się skupić na maksymalizacji odporności na siłę odrywania. W większości przypadków wybierane produkty to taśmy dwustronne. Przy zastosowaniach trwałych można ocenić następujące parametry na podstawie testów odporności na odrywanie, aby stwierdzić, które warunki użytkowania mogą wpływać negatywnie na adhezję:

• Poziom adhezji do części składowych; na przykład: metal, plastik, tkanina lub gładkie albo szorstkie powierzchnie.
• Temperatury występujące podczas użytkowania oraz warunki panujące w otoczeniu; na przykład badanie w temperaturze 80°C, badanie w temperaturze pokojowej po 168 godzinach ekspozycji na wilgoć.
• Zmiana siły w czasie; na przykład: badanie po jednej minucie; badanie po 72 godzinach; badanie po 14 dniach.

We wszystkich przypadkach odporność na odrywanie jest jednym z trzech czynników pomagających stwierdzić, czy dana taśma sprawdzi się w określonym zastosowaniu. Niezależnie od tego, czy zastosowanie jest tymczasowe lub trwałe, optymalny poziom odporności na odrywanie można uzyskać wyłącznie jeżeli podłoże jest czyste oraz wolne od kurzu i tłuszczu, a także po zastosowaniu odpowiedniego nacisku lub czasu oczekiwania.

Odporność na zsuwanie pozwala taśmie pozostawać na miejscu bez przesuwania się. Taśma może się przesuwać, jeśli działa na nią siła równoległa do klejonej powierzchni. Aby dokonać pomiaru tej właściwości, fragment taśmy o długości jednego cala przykleja się do panelu ze stali nierdzewnej, a następnie zawiesza się obciążnik na jednym z końców taśmy. Zsuwanie wyraża się w jednostkach czasu, jaki upłynął do chwili zsunięcia się taśmy ze stalowego panelu. Dobre parametry zsuwania są szczególnie ważne przy zastosowaniach takich jak łączenie wstęg, gdzie taśma ma za zadanie utrzymać razem dwie powierzchnie, podczas gdy na każdą z nich działają siły w przeciwnych kierunkach.

Zarówno wytrzymałość na rozciąganie, jak i wydłużanie odnoszą się do właściwości materiału nośnika. Wytrzymałość na rozciąganie i wydłużanie są istotne głównie w przypadku taśm jednostronnych, gdzie nośnik przy danym zastosowaniu musi wytrzymać naprężenia rozciągające. Taśmy zabezpieczające kartony oraz zastosowania, gdzie przedmioty są łączone lub związywane – na przykład w celu zabezpieczenia towarów i elementów podczas transportu – to najważniejsze obszary. Wytrzymałość taśmy na rozciąganie nie jest zwykle istotna w przypadku taśm dwustronnych, o ile łączone powierzchnie nie są rozciągliwe. Wytrzymałość na rozciąganie oznacza siłę (lub obciążenie) wymaganą, by zerwać taśmę. Tę właściwość mierzy się, chwytając po obu stronach fragment taśmy o szerokości jednego cala, a następnie ciągnąc w przeciwnych kierunkach, aż taśma się zerwie. Wytrzymałość na rozciąganie mierzy się w funtach na cal taśmy. Tej samej metody używa się do pomiaru wydłużania. Wyraża się je w procentach z uwzględnieniem długości, do jakiej można rozciągnąć taśmę tuż przed jej zerwaniem.